ΒΑΡΥΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 100 ΕΤΩΝ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ

Το 1905 ο Αϊνστάιν διατυπώνει την «Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας».  

Σύμφωνα με αυτή ο χρόνος δεν είναι μια άκαμπτη διαδοχή γεγονότων προς το μέλλον.

Είναι δυνατόν να συστέλλεται ή διαστέλλεται όταν ένα μη αδρανειακό σύστημα πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός.

Το 1915 ο Αϊνστάιν διατυπώνει τη «Γενική Θεωρία της Σχετικότητας».

Σύμφωνα με αυτή ο χώρος δεν είναι ομογενής και η δύναμη της βαρύτητας δεν επιδρά μεταξύ των σωμάτων ακαριαία και από άπειρη απόσταση.

Ο χώρος περιγράφεται γεωμετρικά, είναι στρεβλωμένος με τις μεγαλύτερες στρεβλώσεις να δημιουργούνται κοντά σε μεγάλες μάζες. Η δύναμη βαρύτητας είναι κβαντικό κύμα ή σωματίδιο (graviton) που διαδίδεται με την ταχύτητα του φωτός.

Ένα χρόνο αργότερα ο ίδιος προβλέπει ότι η επιτάχυνση μάζας οδηγεί σε εκπομπή βαρυτικών κυμάτων. Επομένως κάθε κοσμικό σύστημα που εκτελεί μεταβαλλόμενη κίνηση εκπέμπει βαρυτική ακτινοβολία με την προϋπόθεση ότι το σύστημα δεν διαθέτει τέλεια συμμετρία.